Wielu niezadowolonych z tradycyjnej edukacji rodziców nawet nie wie, że może skorzystać z innej opcji edukowania swoich dzieci. Alternatywą dla tradycyjnej szkoły jest edukacja domowa, czyli spełnianie obowiązku nauki poza systemem edukacji szkolnej. To rozwiązanie dla tych, którzy wiedzą, że obowiązujący system, w którym tkwi ich dziecko zapisane do szkoły, nie jest dla niego korzystne. Na edukację domową można też zdecydować się, gdy zwykliśmy często podróżować i chcemy, by dziecko również uczestniczyło w tych wyprawach.
Edukacja domowa – na czym polega?
Edukacja domowa to spełnianie obowiązku szkolnego poza szkołą. W praktyce oznacza to, że dziecko opanowuje podstawę programową danej klasy bez konieczności chodzenia do szkoły. Edukacją dziecka mogą zająć się rodzice lub opiekunowie, którzy nie muszą posiadać wykształcenia pedagogicznego.
Dziecko z edukacji domowej zapisane jest do szkoły. To w niej zdaje roczne egzaminy w ustalonym terminie. Egzaminy odbywają się często na przełomie kwietnia- maja i podzielone są na etap ustny i pisemny. Wiele szkół praktykuje też podział materiału na mniejsze partie, co jest dogodnym rozwiązaniem dla wielu uczniów.
Dziecko i rodzice pozostają w stałym kontakcie z nauczycielami pracującymi w szkole, do której jest ono zapisane. Dziecko otrzymuje ze szkoły podręczniki i ćwiczenia, z których może korzystać oraz legitymację szkolną.
Jak rozpocząć edukację domową?
Aby rozpocząć edukację domową konieczne jest umówienie się na wizytę
w publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej (PPP). Jeżeli dziecko chodzi już do szkoły należy udać się do Poradni właściwej dla obecnej szkoły dziecka. Jeśli dziecko nie jest jeszcze uczniem – do Poradni właściwej dla miejsca zamieszkania dziecka. Tam należy złożyć wniosek
o opinię w sprawie spełniania obowiązku szkolnego poza szkołą.
Jeśli dziecko jest już uczniem szkoły Poradnia prosi często o dostarczenie ze szkoły ogólnej opinii o uczniu, oryginału ostatniego świadectwa szkolnego a niekiedy także zaświadczenia lekarskiego.
Obydwoje rodzice obligują się do tego, że biorą odpowiedzialność za edukację swojego dziecka.
Chcąc udać się do Poradni warto mieć na uwadze to, że terminy spotkań mogą być oddalone w czasie. Poradnia ma też czas na wystawienie opinii
w ciągu 30 dni od spotkania. Nie warto więc zostawiać tego na ostatnią chwilę, jeśli planujemy dla swojego dziecka ED.
Dziecko rozpoczynające Edukację Domową może być zapisane do każdej szkoły w obrębie województwa, w którym mieszka. Wskazane jest jednak zapisać dziecko do takiej szkoły, która jest przyjazna Edukacji Domowej, czyli praktykuje i przede wszystkim pochwala takie rozwiązania. To ważne, bowiem w szkole tej dziecko będzie zdawało egzaminy z określonych przedmiotów.
W szkole przyjaznej edukacji domowej rodzice muszą złożyć stosowne dokumenty, tj. oświadczenie, opinię z PPP oraz podanie do dyrektora. Szkoły przyjazne edukacji domowej mają gotowy pakiet dokumentów do wypełnienia.
Co dalej?
Kiedy dziecko jest już w Edukacji Domowej pora rozplanować materiał, który będzie miało do opanowania. Szkoła udostępnia podstawę programową, która objaśnia, co uczeń na danym etapie edukacyjnym powinien opanować. Pozostaje też w stałym kontakcie, organizuje spotkania z dziećmi i rodzicami, jeśli faktycznie jest przyjazna Edukacji Domowej.
Uczniowie z Edukacji Domowej uczą się samodzielnie, uczęszczają na zorganizowane zajęcia. Rodzice dzieci z ED pozostają ze sobą w kontakcie wspomagając siebie nawzajem. Wielokrotnie dzieci biorą udział w indywidualnych zajęciach z korepetytorem czy tutorem, który wspomaga ich proces edukacyjny. Takie indywidualne zajęcia to doskonały sposób na naukę, która przynosi widoczne i długotrwałe efekty.
Dzieci z Edukacji Domowej z danego miasta często spotykają się ze sobą, dzięki czemu mają kontakt nie tylko z rówieśnikami, ale także z dziećmi
w różnym wieku, o różnych zainteresowaniach, co pozwala im uczyć się od siebie i zdobywać wiedzę z wielu ciekawych tematów, na które dzieci nie chodzące do szkoły mają czas.